ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΗΤΤΑ, ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΣ "ΣΤΑ ΕΙΠΑ"

Μόνο εσύ μου έχεις μείνει τελικά… Είσαι το μοναδικό άτομο που δεν ντρέπομαι να με δει έτσι απόψε. Με μουτζουρωμένα μάτια, με κομματιασμένη καρδιά. Και γι άλλη μια φορά είναι εκείνος που με έφερε σε αυτό το σημείο. Ένας ακόμα εκείνος. Ένας ακόμα λάθος άντρας, μία ακόμα λάθος επιλογή… Μία ακόμα ήττα. Προσωπική μου ήττα…

Αν δεν είχα και σένα να με στηρίξεις απόψε, δεν ξέρω πού θα κατέληγα. Πώς θα κατέληγα. Με πρόδωσε, φίλη μου. Με πρόδωσε γι ακόμα μια φορά. Και η κάθε φορά πονάει διπλά. Πονάει διπλά γιατί στηρίζεται πάνω στην προηγούμενη δική μου συγχώρεση.

Και μη μου πεις «στα είπα». Ναι, μου τα είπες, όπως μου τα λες πάντα. Πάντα! Είσαι η φωνή της λογικής μου όταν παρασύρομαι από την τρελαμένη μου καρδιά. Αλλά απόψε μην μου πεις τίποτα. Κοίτα με, κοίτα με πώς είμαι, να καίω από αγάπη, να καίγομαι από πόνο. Μη μου πεις τίποτα από αυτά που ξέρουμε κι οι δυο…

Απλά μείνε μαζί μου αυτό το βράδυ. Αυτό το βράδυ που πονάει λίγο περισσότερο από το αυριανό. Να το περάσουμε μαζί. Να μοιραστεί ο πόνος. Κάτσε δίπλα μου όπως κάνουμε στις δύσκολες στιγμές μας. Και κάνε βάλσαμο τα λόγια σου, κάνε βάλσαμο την αγκαλιά σου. Μείνε και κράτησέ με σφιχτά, μήπως καταφέρεις να ενώσεις τα κομμάτια μου πριν προλάβουν να πέσουν στο πάτωμα. Μείνε και σκούπισέ μου τα δάκρυα που δεν έχουν σταματήσει λεπτό να χαράζουν το πρόσωπό μου. Εξαιτίας του…

Κοίτα, ξημερώνει, κι ας έχω ακόμη τόσο σκοτάδι στην ψυχή. Ξημερώνει κι ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σπίτι. Κι ας μην με χωράει ούτε αυτό. Κοίταξε μέσα στην τσάντα μου, θα βρεις ένα δεύτερο ζευγάρι κλειδιά. Και κράτησέ τα. Ήταν δικά του, αλλά όχι πια. Θέλω να τα έχεις εσύ!

Εσύ που με αγαπάς, που με προσέχεις. Εσύ που στα καλύτερά μου είσαι δίπλα μου, και στις στεναχώριες στήριγμα. Εσύ, η παρηγοριά μου. Εσύ, η φίλη μου. Εσύ, που ακόμα κι αν δεν σου είπα ευχαριστώ, ακόμα κι αν δεν σου είπα πόσο μα πόσο σ’ αγαπώ, είσαι εδώ. Να με γλυτώσεις κι αυτό το βράδυ…

⥢⥤

Πόσες φορές ταυτιστήκαμε με τους στίχους κάποιου τραγουδιού, πόσες φορές αισθανθήκαμε τη μελωδία να μας φέρνει δάκρια στα μάτια, τη φωνή του καλλιτέχνη να μιλάει στην καρδιά μας? Πόσες φορές φέραμε στο μυαλό μας τη δική μας ιστορία? Και αυτό το τραγούδι έγινε αμέσως το αγαπημένο μας. Το repeat μας. Κομμάτι της ζωή μας.

Σήμερα ακούμε και διαβάζουμε και ασθανόμαστε τα Δεύτερα Κλειδιά της Ελεωνόρας Ζουγανέλης που θα μπορούσε να θεωρηθεί κι ένας ύμνος στην γυναικεία φιλία. Σε μουσική Γιώργου Καραδήμου και στίχους Sunny Μπαλτζή.

⥢⥤

Ελεωνόρα Ζουγανέλη «Δεύτερα Κλειδιά»

Να 'μαστε λοιπόν
Φίλη μου, έχω στην καρδιά μου βέλος
άντρες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται
Μόνο εσύ μου έμεινες στο τέλος.
Να 'μαστε λοιπόν
Μόνο που είσαι εδώ νιώθω ωραία
άντρες μπαινοβγαίνουνε, τα όνειρα μας κλέβουνε
Πάλι οι δυό μας μείναμε παρέα.

Πήγαινέ με σπίτι, νιώθω πόνο στην καρδιά
Μέσα στην ζωή μου, άλλη μία ψαλιδιά
Κοίτα απ' τα μάτια μου αν έφυγε η μπογιά
Να με προσέχεις.
Κράτα με είμαι χάλια, μ' έπιασε λιποθυμιά
Δώσ' μου απ' το τσιγάρο σου μια ακόμη ρουφηξιά
Άνοιξε την τσάντα μου, έχω δεύτερα κλειδιά
Εσύ να τα έχεις.

Άλλη μια ήττα, mην μου πεις στα είπα
Η αγάπη είναι φωτιά.
Τι έχω πάθει κοίτα, mην μου πεις στα είπα
Και μην χάσεις τα κλειδιά.

Να 'μαστε λοιπόν
Φίλη μου τον εαυτό μου χάνω
Δεν σου είπα ευχαριστώ, ούτε πόσο σ αγαπώ
Μόνο λέω θα πέσω να πεθάνω.
Να 'μαστε λοιπόν
Μου μαζεύεις τα άλουστα μαλλιά μου
Το ταξί μας έφτασε, κι ό,τι εκείνος έχασε

θα μου πεις, φορώντας τα γυαλιά μου.