ΣΥΡΟΣ, Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ

"Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά, λες και μάγια μου χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά... "
Το πόσο συμφωνώ με αυτούς τους στίχους του Βαμβακάρη δε λέγεται!

Όλα ξεκίνησαν πριν δέκα χρόνια, όταν με τα πρώτα μου λεφτά και την πρώτη μου κανονική άδεια σαν εργαζόμενη, αποφάσισα για τις καλοκαιρινές μου διακοπές, τη Σύρο. Λάτρης των Κυκλάδων έτσι κι αλλιώς πώς θα μπορούσα να μην επισκεπτόμουν την πρωτεύουσα;

Θυμάμαι ακόμα το συναίσθημα που ένιωσα όταν το πλοίο πήρε τη στροφή και τα μάτια μου αντίκρισαν την πολύχρωμη αμφιθεατρική ανηφόρα με τον τεράστιο μπλε τρούλο στη μέση.

Η Σύρος δεν είναι αυτό ακριβώς που εννοούμε με τον όρο "νησί". Δηλαδή, μην περιμένεις τεράστιες, αχανείς παραλίες και ασπρισμένα σοκάκια. Περίμενε όμως μικρούς καταπράσινους κολπίσκους με χρυσή άμμο και δρομάκια με πανύψηλα νεοκλασικά κτίρια.

Η Σύρος έχει κουλτούρα. Έχει αυτήν την καθολική ομορφιά και την ιταλική επιρροή στα κτίρια και τις εκκλησίες της.

Η Ερμούπολη, αναμφίβολα η πρωτεύουσα των Κυκλάδων, με το επιβλητικό της Δημαρχείο καταμεσής της πλατείας Μιαούλη. Τα σκαλιά του Δημαρχείου συνυφασμένα με τις μεγάλες δόξες του νησιού.

Κι ύστερα η αγαπημένη μου διαδρομή. Ανηφορίζοντας προς το θέατρο Απόλλων, τη μικρογραφία της σκάλας του Μιλάνο, έρχεσαι αντιμέτωπος με την πιο επιβλητική εκκλησία. Κι όσο περιφέρεσαι γύρω γύρω απ' το προαύλιο, και χαζεύεις τη θάλασσα να ξεπροβάλλει απ'τα μικρά στενάκια, τα βήματά σου θα σε οδηγήσουν στα μυστικά σκαλάκια.

Αυτά τα μαγικά σκαλάκια επιβάλλεται να τα κατέβεις αφού θα σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή. Εδώ, στην πιο μαγική συνοικία, τα Βαπόρια. Εδώ που θα νιώσεις την αύρα μιας περασμένης εποχής, η αίγλη απ τα αρχοντικά των βιομηχάνων που δεσπόζουν αγέρωχα πάνω απ τη θάλασσα θα σε μαγέψει!

Έπειτα, η απαραίτητη βόλτα στην Άνω Σύρο. Σε αυτόν τον πολύχρωμο λόφο που αντικρίζεις με την είσοδό σου στο νησί. Εδώ που τίποτα δεν έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων. Εδώ που έχουν παραμείνει τα πλακόστρωτα δρομάκια μιας άλλης εποχής στρωμένα με τα άνθη απ τις φούξια μπουκαμβίλιες, έτοιμα να τα περπατήσεις.

Κάθε στενάκι και μια χαραμάδα στην πιο μαγική θέα του νησιού από ψηλά!
Εδώ που έζησε ο Βαμβακάρης, εδώ που αισθάνεσαι την απόλυτη ηρεμία αφού κανένας ήχος δε φτάνει εδώ πάνω, παρά μόνο το μικρό μπουζουκάκι που κουρδίζεται σε κάποιο κουτουκάκι στην πλατεία.

Η Σύρος είναι μάγισσα. Είναι χρώματα, μυρωδιές και πολιτισμός.
Θαρρείς πως σου κάνει μάγια για να σε κάνει να επιστρέφεις ξανά και ξανά! Μήπως τελικά φταίει η γλυκιά λουκομόσκονη;